வேர்கள்-இலைகள்-தழைகள்

  தமிழில் பதின்ம வயதினரை (teenagers) மையமாகக் கொண்டு எழுதப்படும் கதைகளும் புத்தகங்களும் மிக மிக அரிதாகவேக் கண்ணில் படுகின்றன. அப்படி அரிதாகக் கண்ணில் பட்ட புத்தகம் இரா. நடராசன் எழுதிய 'ஆயிஷா' . மொத்தம் இருபத்தி நான்கு பக்கங்களே கொண்ட மிகச் சிறிய புத்தகமாக இருந்தாலும் பேசு பொருள் சற்று கனமானதுதான். பத்தாம் வகுப்பில் படிக்கும் மாணவி ஆயிஷாவைப் பற்றியும் அவளுடைய ஆசிரியையைப் பற்றியுமான கதையாக விரிந்தாலும் இன்னொருபுறம் அது நம்முடைய கல்விச் சூழலைப் பற்றிய வலிமிகு விமர்சனமாகவே இருக்கிறது. கல்விக் கூடங்களில் காலெடுத்து வைக்கும் குழந்தைகள் ஒவ்வொருவரும் எத்தகைய அறிவினைச் சுமந்து வருகிறார்கள், அந்த அறிவை நமது கல்வி அமைப்பு கூர் தீட்டி வாள் சுழற்ற பயிற்சி அளிக்காமல் எப்படி மழுங்கடித்து மதிப்பெண் எனும் உறைக்குள் திணிக்கிறது என்பதாக கதையோட்டத்தின் ஊடவே சொல்லிச் செல்கிறார் ஆசிரியர். கதை கொஞ்சம் melodramatic ஆன ஒன்று தான். ஆரம்ப வரிகளை வாசிக்கும் போதே முடிவு என்னவாக இருக்கும் என்று ஊகித்துவிடக்கூடிய கதையோட்டம் தான். ஆனாலும் வாசித்து முடிக்கையில் மனம் கனப்பதைத் தடுக்க இயலாமல்தான் போகிறது. ஏப்ரல...

  அரை மணி நேரத்தில் மௌனமாய் பயணம் செய்து பேக்கர் தெருவிற்கு வந்தடைந்தோம். வழி நெடுகிலும் ஜேம்ஸ் ரைடர் எதுவும் பேசவில்லையென்றாலும் அவனின் வேகமான மூச்சும், பிசையும் கைகளும் அவனுள் இருந்த பதட்டத்தைப் பறைசாற்றின. "ஹா! இந்தக் குளிருக்கு இந்தக் கணப்பு நெருப்பு நிரம்பவே இதமாக இருக்கிறது. அந்த கூடைச் சேரில் உட்கார்ந்துகொள், ரைடர். உன்னைப் பார்த்தால் குளிரில் விறைத்தவன் போல் தெரிகிறது. உனக்கு வேண்டியதை சொல்லும் முன் என் காலணிகளை நான் அணிந்து கொள்கிறேன். ஹம்! இப்போது சொல், உனக்குத் தேவை அந்த வாத்துக்கள் என்ன ஆயின என்ற தகவல், அல்லவா?" "ஆமாம், சார்!" "அதிலும் குறிப்பாக வாலின் குறுக்கே கறுப்புப் பட்டை கொண்ட அந்த வெள்ளை வாத்து, என்ன ஆயிற்று என்று தெரிந்தால் போதும் உனக்கு, அப்படித்தானே?"  "சார், அந்த வாத்து எங்கே சென்றது என்று சொல்ல முடியுமா?" என்று கேட்ட ரைடரின் குரல் நடுங்கியது. "இங்கே". "இங்கேயா?" "ஆம், இங்கே தான். என்ன ஓர் அற்புதமான பறவை அது! அந்த வாத்து இறந்த பின் ஒரு முட்டை இட்டது - பளபளத்து ஜொலிக்கும் ஒரு நீல முட்டை. அந்த அதிசய ம...